Israel Pochtar

Als iemand ons een maand geleden verteld zou hebben dat Israël volledig op slot zou gaan ten gevolge van een virusuitbraak, betwijfel ik of we het zouden geloofd hebben. Vandaag is het werkelijkheid. De Israëlische interim-regering heeft stringente maatregelen opgelegd in een poging de rondwarende besmettelijke ziekte onder controle te krijgen. Alles is dicht en slechts een paar essentiële diensten mogen nog in bedrijf zijn. Omdat wij humanitair werk doen, mogen we doorgaan met ons werk en mensen helpen.

Het is een uitdaging voor ons geweest (en nog), maar we ervoeren ook Gods goedheid als nooit te voren. Bij het uitdelen van voedselpakketten, medische hulpmiddelen, luiers en andere basisbenodigdheden, die we bij mensen op de stoep zetten, ontvangen we vaak bemoedigende woorden van liefde en dankbaarheid van gezinnen die zelf hun appartementen niet kunnen verlaten. De situatie is buitengewoon moeilijk voor veel mensen en gezinnen. Velen zijn hun baan kwijt geraakt en hebben geen middelen om in de basisbehoeften van hun gezin te voorzien.

Ons humanitaire werk is relevanter geworden dan ooit te voren. We zijn zelfs benaderd door het gemeentebestuur van Ashdod die ons vroeg of we nog meer gezinnen kunnen helpen die in nood zijn. Dezelfde mensen die niet zo heel lang geleden niet toestonden dat we hun gemeenschapscentra zouden gebruiken voor onze humanitaire projecten voor Holocaust-overlevenden, vragen ons nu om hulp! Het lijkt dat God niet zonder gevoel voor humor is. We zijn dankbaar om als Esthers voor onze natie te mogen zijn.

De crisis heeft ook een geest van hulpvaardigheid losgemaakt. Velen van onze gemeente zijn betrokken geraakt als vrijwilligers, hetzij bij het samenstellen van voedselpakketten of zorgpakketten, met luiers voor zowel kinderen als gehandicapte ouderen, of het helpen van soldaten in quarantaine.

Dat is de bestaansreden van de gemeente van God: in moeilijke tijden de hulp opvoeren, waardoor Zijn licht helderder kan schijnen dan ooit. Zelfs te midden van deze verwarring kunnen we standvastig blijven, met Zijn kracht en liefde vervuld, zelfs wanneer de hele wereld door vrees opgejaagd wordt. Ons vertrouwen is in onze God, die rotsvast is, onveranderlijk en altijd trouw.

Red.: Israel Pochtar is pastor van Kehilat Beit Hallel, een Messiaanse gemeente in Ashdod, die vanaf het begin onder vervolging van ultraorthodoxe Israëli’s heeft geleden. Toch wordt veel aan outreach gedaan. Er worden bijvoorbeeld reizen naar Galilea georganiseerd en plaatsen bezocht waar Jesjoea geleerd heeft. Daardoor gaat de Bijbel open en komen veel mensen tot geloof.

Bron: Beit Hallel

Vertaling: Evelien van Dis.

Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van arpil 2020