In de uitnodiging voor het Paaskamp staat: ‘Graag willen we jullie weer ontmoeten en herinneringen ophalen. Herinneringen met een lach maar ook een traan, want er gebeurt veel waar we soms geen grip op hebben.’

De gedachten gaan uit naar Janny Loenen, overleden op 10 februari jl.. Bij de ingang van Kaap Doorn staat dit jaar Dieuwke Loenen naast Thea Ornstein om een ieder welkom te heten.  Zo’n 40 leden stromen binnen voor het middagprogramma.

Na de ontvangst met koffie, thee en muziek is het woord aan dr. Bart Wallet van de Vrije Universiteit Amsterdam.  Hij houdt een boeiende lezing over ‘Joden, Messiasbelijdende Joden en Nederland 1945-heden’. Hij schetst de ontwikkelingen in Nederland na de Tweede Wereldoorlog in drie perioden met als trefwoorden: religie, cultuur en secularisatie.  Zijn lezing leest u in een volgend nummer van Hadderech.

Na Bart Wallet is het tijd voor een presentatie van ‘Hoogtepunten Paaskamp door de jaren heen’ door Joshua en geassisteerd door Joop.

De Paaskampen hebben zich in het verleden afgespeeld op ‘De Poelakker’ in Lunteren, ‘Het Eijkmanhuis’ in Driebergen, ‘De Ingeborg’ in Leusden en ‘Woudschoten’ in Zeist.

De luxe die we tegenwoordig genieten was in de beginperiode ondenkbaar.

Vroeger bracht men alles zelf mee, van beddengoed tot boodschappen. Het regiem deed mij denken aan de padvinderij: vroeg opstaan, de hele dag door corvee en ’s avonds gezellig met zijn allen op zaal slapen. Bij de getoonde foto’s is er veel herkenning; waar blijft de tijd?

Na de foto’s wordt een DVD getoond uit het programma ‘Bakkie Troost’ met presentatrice Mirjam Bouwman van de EO.

Diny Beijersbergen vertelt bij het graf van David (1937-2007) over zijn leven en haar leven als echtgenote met hem. Hoe de oorlog, de Shoah en het onrecht daarna een leven heeft beïnvloed en daarmee de naaste(n). Een persoonlijk en ontroerend portret. Toch is ook dit graf en onze moeite en verdriet niet het eindpunt dankzij Jeshua Messias: ‘Hier rust tot de sjofar zal klinken’ en ‘Het komend jaar in Jeruzalem’.

Het laatste deel van het middagprogramma is het vertonen van de film ‘Mijn zusje de soldaat’ van Dikla Zeidler. Het zusje van Dikla gaat voor twee jaar het leger in en is daarna reservist. De film laat goed zien wat het is om altijd onder druk te moeten leven.

Rond 18.00 uur zijn er in totaal zo’n 70 leden en introducés voor de viering van de Seider. ‘Geprezen zijt Gij, Eeuwige, onze God, Koning des Heelals, Die ons het leven hebt geschonken, ons hebt behouden en ons deze tijd hebt doen bereiken.’ Zoals het volk Israël uit Egypte uitgeleid werd, bevrijd werd, op weg naar haar bestemming, mogen ook wij Hem volgen. Tijdens de Seider wordt van de zijde van het bestuur opgemerkt dat de tekenen van de tijd erop wijzen dat er niet veel tijd meer over is. Het hoopvolle teken is dat binnen Israël steeds meer Joden Jeshua als Messias aanvaarden. Het Licht gaat op over het volk Israël.

De keerzijde is dat de wereld en de volkeren in steeds grotere duisternis wegzinken.

We kunnen het volgen via de media. We moeten niet alleen Hem verwachten, maar bovenal klaar zijn om Hem te ontmoeten. Aan het einde van de Seider merkt iemand, voor het eerst aanwezig, op hoe hartverwarmend het is om gezamenlijk als Jood en niet-Jood de Seider te vieren en hoe de grootheid van de Eeuwige centraal staat in de liturgie: ‘Verheug u, gij dochter van Sion, en jonkvrouw Jeruzalem, juich! Zijn daden, zij zullen de aarde vervullen, voor Jood en voor heiden door dood en door lijden, draagt Hij met zich mede de blijdschap, de vrede. Hij rijdt op een ezel. Hij lijdt als een knecht, zo brengt Hij het leven terecht.’ Arie van den Heuvel

Eerste Paasdag

Na het gezamenlijke ontbijt keken we uit naar de kerkdienst die om 10 uur begon. Onze voorganger deze ochtend was Renaldo van de Schuur, voorzitter van Chosen People Ministries Nederland.

Het werd een bijzondere dienst, een leerdienst eigenlijk. We begonnen met het zingen van een aantal prachtige Hebreeuwse liederen. Er volgden drie schriftlezingen: Exodus 12:1-3, 5-7 en 11-14, Jesaja 53:1-12 en een gedeelte van 1 Petrus 1: 13-25.

Vanuit een uitgebreide uitleg over Pesach werden de lijnen doorgetrokken via Jesaja en Petrus naar het lijden, sterven en de opstanding van de Messias. We zagen dat alle elementen uit het Pesachverhaal met hun symbolische betekenis hierin letterlijk hun vervulling vinden. Zonder Pesach geen Pasen! Zo beleefden we nogmaals de diepe betekenis van de seder. De dienst werd besloten met het zingen van 'U zij de glorie'.

Aansluitend volgde het gezellige uitgebreide koffie-uurtje waar we volop gelegenheid hadden nog wat na en bij te praten. Zoals altijd was de lunch weer prima verzorgd. Diny Beijersbergen las een mooi Paasgedicht voor, traditiegetrouw van eigen hand, en ondergetekende een paar joodse verhaaltjes. De kinderen hadden het gezellig aan hun eigen tafel. En zo waren we, te snel volgens mij, aan het slot van ons mooie weekend gekomen. We kunnen terugzien op fijne ontmoetingen en goede gesprekken met elkaar. Mede dankzij Dieuwke, die de taken van haar moeder dit jaar wilde overnemen, liep alles weer op rolletjes.

Zo beleefden we een van de jaarlijkse hoogtepunten uit ons Hadderech-leven waar we aan het slot met elkaar onze hemelse Vader hartelijk voor hebben gedankt. Hij was goed voor ons en Hij brenge ons volgend jaar hopelijk in gezondheid weer bij elkaar.

Maar misschien zien we elkaar al eerder op Tweede Pinksterdag met ons uitje naar Joods Amsterdam. Thea Ornstein