Dr. Pieter A. Siebesma

In Brooklyn, New York, werd onlangs een nieuwe uitgave van de Hebreeënbrief gepresenteerd. Het betreft een Hebreeuws-Jiddische uitgave die tot stand kwam onder leiding van ons sympathiserend lid Pieter Siebesma. In het IB-magazine zegt hij hierover: “Het idee voor deze uitgave ontstond naar aanleiding van een conferentie in Brooklyn waar ik samen met Christian Stier begin 2018 was.

In het kloppend hart van het ultraorthodoxe jodendom stonden we met verschillende organisaties stil bij de vraag: Wat kunnen we doen voor de charediem (ultraorthodoxe Joden)? Er bleek een groot gebrek te zijn aan klein materiaal in het Jiddisch. Ik schrijf ‘klein’ omdat de sociale controle in deze kringen extreem groot is en men een dergelijke uitgave liever onopgemerkt meeneemt (….).

Joop Akker

 “Het Zionisme heeft een tweeledige opgave: het moet Palestina voor het Joodse volk veroveren en het moet het Joodse volk voor Palestina winnen. Deze laatste opgave lijkt me veel belangrijker dan de eerste.” Dat waren in 1898 de woorden van Dr. Max Nordau die een jaar eerder samen met Theodor Herzl de World Zionist Organisation had

Volgens een recent rapport van het Israëlische Bureau of Statistics wonen ongeveer 175.000 christenen in het Heilige Land, waardoor zij 2% van de bevolking vormen. Van die 175.000 is 77,7% Arabisch. In 2017 groeide de christelijke bevolking in Israël met 2,2%. Dit groeipercentage is een stijging ten opzichte van de 1,4% in 2016. De meeste christenen in Israël, 70,6% van hen, wonen in het noorden van het land.

Dr. Pieter A. Siebesma

Messiasbelijdende Joden hebben vaak een sterke Joodse identiteit. Deze identiteit is meestal niet gebaseerd op de orthodox-joodse godsdienst, maar uit zich op andere terreinen. In het vorige artikel werd het aspect “Israël en Zionisme” besproken aan de hand van de levens van Sophie van Leer en David Baron. Nu wil ik een ander ervaringsgebied noemen, dat ook door Prof. Dr. I. B. H. Abram (“Joodse identiteit”, Kampen 1993) wordt verbonden aan de Joodse identiteit: het antisemitisme.

Asaf Pelled

Natuurlijk is een Messiaanse Jood een Zionist. Het feit dat onze God en Vader zich herhaaldelijk voorstelt als Israëls God en het feit dat Jezus herhaaldelijk als Messias van Israël geïdentificeerd wordt, is voldoende reden voor ons - Joodse en niet-Joodse volgelingen van Jezus – om met het volk verbonden te zijn.

Hij is trouw aan Zijn verbond met het volk en heeft aan dat volk het land beloofd. Daarom kan onze houding in geen geval als oprechte verbondenheid gelden, als het zich alleen uitstrekt tot het volk, en zijn verbondenheid met het land miskent.

Naast al het Bijbels bewijs, wordt hiermee de les van de geschiedenis genegeerd. De afgelopen 2000 jaar leren ons:

Joop Akker

De staat Israël spreekt mij van God. Net zoals voor David in psalm 19 de hemelen Gods eer verkondigen. Dat er na 2000 jaar nog Joden bestaan, is al een wonder en het is even verwonderlijk dat het volk wéér en nóg een eigen staat heeft, ondanks alle pogingen de afgelopen 70 jaar deze te vernietigen. Het Hebreeuws is weer spreektaal geworden, oude Bijbelse steden zijn herbouwd en woestijnen zijn groen geworden: evenzovele wonderen. Ook in de onweerstaanbare aandrang die zoveel Joden overal ter wereld hebben gevoeld en nog voelen om de reis naar het beloofde land te maken, kan ik niet anders dan Gods hand zien.

Barbara Sofer

We willen allemaal graag verhalen horen over kinderen die herstellen van ernstige ziekten,  en gelukkig gebeurt dat meestal. Toch zijn er kinderen voor wie er geen geneeskundige oplossingen zijn.

Op een keer werd er door de Sjabbat en het Chanoekafeest een discussie gevoerd. De Sjabbat keek geringschattend naar Chanoeka en zei dat deze het jongste lid van de familie der feesten was. En dat aan hem, de Sjabbat, het eerstgeboorterecht toekwam omdat de Schepper uitrustte op hem en hij zo de eerste feestdag werd.
Daarop gaf Chanoeka ten antwoord: “Met Sjabbat zegt men geen halleel (Ps. 113-118), met Chanoeka daarentegen zegt men acht dagen lang halleel. Op de Sjabbat worden maar enkele kaarsen aangestoken, maar met Chanoeka steekt men elke dag een kaars meer aan en het licht wordt steeds sterker. Bovendien herinnert Chanoeka aan de dag waarop het heilige land van afgoderij gezuiverd was,

Bij het bezoeken van diensten rond de kerstdagen is u misschien wel eens opgevallen dat het Bijbelse beeld van de pasgeboren koning van de Joden verschilt van het beeld dat in de verkondiging en kerstliederen meestal naar voren komt.

Naar aanleiding van het geliefde kerstlied ‘What child is this’ bespreekt de Amerikaanse Bijbelwetenschapper Rick Lanser dit merkwaardige verschijnsel. Hij onderzocht welke voorstelling de wijzen uit het Oosten vermoedelijk hadden van de nieuwe koning van de Joden die zij in het verre Israël wilden gaan aanbidden en roept ons op om onze kerstvieringen meer in overeenstemming met de Bijbel te brengen.

Klik hier voor de verkorte versie

What Child is This?

Paul Stam

Mij is gevraagd na afloop van de jaarvergadering van Hadderech, om een stukje voor in ons blad te schrijven over hoe Israël leeft onder de Friezen.
Sinds 2007 wonen wij in Friesland. De mensen vroegen zich af of het wel verstandig zou zijn. Jullie, zo diepgelovig orthodox en dan naar het vrijzinnige Friesland. Friesland was mij niet vreemd.