Joop Akker

Fritz Majer-Leonhard (1915-1995) was jarenlang de voorzitter van de Duitse vereniging van Messiasbelijdende Joden, waarvan na de Tweede Wereldoorlog nauwelijks meer iets was overgebleven. Wanneer we hem ontmoetten tijdens internationale bijeenkomsten drukte hij zijn gevoelens vaak uit met Paulus’ woorden “Wij worden in alles verdrukt, maar niet in het nauw gebracht; wij zijn in twijfel, maar niet vertwijfeld.” Hij mocht nog net meemaken dat in deze situatie een keer ten goede kwam nadat, na de val van de Berlijnse Muur, de Duitse regering in 1991 besloten had om de Russische Joden van Duitse afkomst in de gelegenheid te stellen naar Duitsland terug te keren. 

Thea Ornstein

Het weer is schitterend wanneer ik dit stukje schrijf. Als je naar buiten kijkt, kan het haast niet mooier. Er is gelukkig weer wat meer vrijheid maar vrij rondlopen kan nog niet.
Het is een schijnwereld want de coronapandemie heerst nog steeds en laait weer op in sommige delen van de wereld. Nog steeds worden er mensen ziek, moeten bedrijven sluiten en worden er mensen werkeloos vanwege het virus. De maatregelen mogen versoepeld zijn,

Ds. Willem J. J. Glashouwer

Wanneer de Bijbel spreekt over ‘de eindtijd’ of ‘het laatste der dagen’ bedoelt ze de eindfase van deze periode van de wereldgeschiedenis. Daarna komt de volgende periode. Dus niet het einde van de wereld, maar de 'persweeën' die vooraf gaan aan de geboorte van de nieuwe baby. Gods grote einddoel is de komst van het Koninkrijk, en de komst van de Koning van dat Koninkrijk. Dit einddoel is de magneet die dwars door alles heen de geschiedenis trekt. Een trekkende en stuwende kracht naar het einde, naar 12.00 uur. En daar doorheen naar een nieuw begin.

John Griffioen

In zijn gezellige huiskamer, vol met Joodse voorwerpen en Israëlische wandbordjes, bezocht ik John Griffioen, zoon van ons helaas overleden lid Irene Griffioen-Fisher. Hieronder stelt hij zichzelf voor (T.O.).

Mijn naam is John Griffioen. Ik ben geboren in 1955 en heb nog een oudere zus en broer. Ik heb een streng christelijk-gereformeerde opvoeding gehad. Mijn moeder was Joods maar hield zich meer op de achtergrond. Het Joodse kwam niet zo ter sprake. Wel gingen we iedere zomer zes weken naar haar familie in Engeland op vakantie, naar mijn opa en oma, en mijn tante in Londen, waar we vaak logeerden. Zij deden niet zoveel aan het Joodse geloof en gingen niet naar de synagoge. Wél hielden ze zich aan de feestdagen.

Chuck en Karen Cohen

Neveneffect Covid-19

De wereldwijde toename van Covid-19 heeft ervoor gezorgd dat economieën lamgelegd zijn, dat industrieën gekrompen zijn en het aantal werklozen omhoog is geschoten. Toch is er ook sprake van een antwoord op gebed: een golf van na-het-coronavirus-immigratie waardoor zo’n 250.000 Joden de komende drie tot vijf jaar naar Israël kunnen komen.

Israel Pochtar

Eind juni mochten we een rechtszaak tegen Yad Le-Achim winnen. Yad Le Achiem is de ‘anti-zendingsorganisatie’ die onze gemeente en gemeenteleden regelmatig en systematisch aangevallen en vervolgd heeft.

rabbi David Ashear

Deze wereld is een grote feestzaal, gevuld met allerlei soorten voedsel en geneugten voor de gasten om van te genieten. Hashem (lett. De Naam = God) is de eigenaar van deze feestzaal en hij ziet er op toe dat er voor zijn gasten op de best mogelijke manier gezorgd wordt. Hij schiep een fantastisch blauwe lucht, prachtige natuur, honderdduizenden bloemen met allemaal verschillende kleuren, vormen en geuren, spectaculaire zonsopgangen en adembenemende zonsondergangen - allemaal voor ons genoegen. Het enige dat Hij van ons vraagt is dat wij de schoonheid waarderen en erkennen dat Hij erachter zit.

Thea Ornstein

Helaas ondervinden we nog steeds allen de gevolgen van het coronavirus, maar de mate waarin kan voor ieder van ons erg verschillend zijn: voor sommigen kan het meevallen en voor anderen kan het heel zwaar zijn. Vooral door de beperkingen in verband met het ontvangen van bezoek. Gelukkig hebben wij binnen onze vereniging niet gehoord over ziekte of sterfgevallen.

We krijgen wel tijd van onze hemelse Vader om na te denken hoe we met Zijn prachtige schepping zijn omgegaan en de gevolgen daarvan. Ook hoe we het anders en beter kunnen gaan doen. Het laatste is nog niet zo eenvoudig denk ik, misschien wel in onze eigen situatie, maar met zeventien miljoen mensen wordt het anders.

Joop Akker

Deze maand wenden we de blik in de richting van onze oosterburen. Hoe zou het de Messiasbelijdende Joden daar vergaan? Een antwoord op die vraag vonden we in een artikel van Ulrich Laepple[1], waarin hij schrijft over hun situatie vanaf 1933 tot heden.

Na de Tweede Wereldoorlog is binnen de Evangelische Kirche in Deutschland (EKD) [2] een proces op gang gekomen dat leidde tot een grondige herziening van de relatie met het Joodse volk, en zelfs een wijziging van de kerkorde.

Joseph Shulam

Na de Balkanoorlog van 1912 immigreerden duizenden Joden in Bulgarije. De gemeenschap groeide en er waren meer rabbi’s nodig. In 1918 deed men vanuit Sofia aan Thessaloniki een oproep om rabbi’s te sturen. Het hoofd van de jesjiva in Thessaloniki zond zijn 35-jarige zoon Daniel Zion (1883) om de gemeenschap in Sofia te dienen. Daniel gehoorzaamde zijn vader en werd later verkozen tot opperrabbijn van Bulgarije.