De Syrische journalist Thaer Al-Nashef zei 12 februari 2020 op Al-Jazeera tv:
“Israël is niet verantwoordelijk voor de vooruitgang of achteruitgang van Arabieren. Arabieren zijn verantwoordelijk voor henzelf. Maar Arabieren zouden kunnen profiteren van de uitgebreide Israëlische expertise. Want als we kijken naar het Israël van vandaag – dat een ontwikkeld land is – dan moeten we onszelf afvragen: Hoe komt het dat de Joden, of Israël, het zo goed gedaan hebben? Deze mensen leefden zo’n 2000 jaar in Europa, als verbannen vluchtelingen, in een diaspora als gevangenen en als slaven. Denk je dat in! Toen bewezen ze aan de hele mensheid dat ze niet alleen maar vluchtelingen of slaven waren, maar een volk dat in staat was om wonderen uit het onmogelijke te laten gebeuren.”

Een delegatie moslimleiders bezocht op 23 januari 2020 Auschwitz. Dit bezoek ging vooraf aan de herdenking dat het Poolse kamp, waarin meer dan 1 miljoen Joden werden vermoord, 75 jaar geleden bevrijd werd. Joodse leiders noemden dit bezoek een ‘baanbrekende gebeurtenis’. De secretaris-generaal van de Moslim Wereldbond, Mohammad bin Abdulkarim Al-Issa, en de hoofddirecteur van het Amerikaans Joods Comité, David Harris, leidden een delegatie van 62 moslims rond door het Auschwitz-complex.

Alfred Edersheim

Matth.3:1-4:11 “Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen.” Deze roepstem in de woestijn bracht Israëlieten uit het hele land in beweging. Wat hen samenbond was de enige hoop die Israël nog had: Het Koninkrijk! Geen wonder dat men naar de Jordaan was gekomen om zich door Johannes te laten dopen, die niet opriep tot gewapend verzet maar tot bekering. Iedereen wist dat dit vooraf moest gaan aan het Koninkrijk.

Bjorn Lous

Op 19 september jl. vond een bijzondere gebeurtenis plaats die uniek is in de kerkgeschiedenis: een (twee uur durende) dialoog tussen de vermaarde Anglicaanse theoloog Nicholas Thomas Wright en de Messiaans-Joodse theoloog Mark Kinzer. Ze spraken over twee vragen: Behoren niet-Messiaanse Joden nog tot Gods verbondsvolk? En, zo ja, hebben zij als volk een unieke roeping die verschilt van die van andere naties?

Huib de Vries

Harry Rosier (85) was al hoog en breed volwassen toen hij hoorde dat zijn vader Joods was. Zijn moeder werd vanuit het wezendorp Neerbosch bij Nijmegen als kinderverzorgster in een Joods gezin in Leiden geplaatst. Daar werd ze in 1934 bezwangerd door de heer des huizes. “Hij hield de boot af; mijn moeder kwam op straat te staan.”

Harry groeide op bij een tante in de Haarlemmermeer. De oorlogsjaren bracht hij deels door op een onderduikadres. Na de oorlog trad zijn moeder in het huwelijk met ‘vader Jacob’.

Een oude Jood komt bij de oorarts: “Ik ben links helemaal doof, dokter.”

De dokter onderzoekt hem en constateert: “Daar is helaas niets aan te doen. Dat is de leeftijd.”

De Jood: “Is mijn linker oor dan ouder dan m’n rechter?”

Dr. Alfred Edersheim

Eerste bezoek aan Jeruzalem

Lucas 2:41-52 De stilte die de jeugdjaren van de Messias omgeeft, wordt slechts een keer verbroken. Dat is om te vertellen wat plaatsvond bij zijn eerste bezoek aan de tempel.

Richard Harvey

Hoe denken Messiasbelijdende Joden over het vieren van de sjabbat? Dat is een van de vragen die Richard Harvey behandelt in het hoofdstuk ‘De Thora in de praktijk’ van zijn dissertatie. Diverse toonaangevende denkers passeren de revue. Hun opvattingen blijken heel divers. We kozen Baruch Maoz en Arnold Fruchtenbaum uit. Interessant in de visie van Maoz is dat de sjabbat voor hem heilig is maar dat hij geen religieuze betekenis toekent aan de wijze waarop hij de sjabbat viert. Voor hém is dit een uitvloeisel van zijn Joodse identiteit, een identitymarker.

redactie

De onverschrokkenheid waarmee de jonge Israëlische advocaat Calev Myers de BDS-reus bestrijdt, doet denken aan de wijze waarop David de Filistijnse reus Goliath tegemoet trad. Myers’ laatste wapenfeit is de handelsconferentie die hij begin december in Jeruzalem organiseerde. Meer dan duizend, vooral christelijke, investeerders uit 50 verschillende landen deden bij die gelegenheid zaken met de vertegenwoordigers van 650 Israëlische bedrijven. Eindresultaat: investeringen voor ca. 100 miljoen dollar.

Het brandweerteam van het Joods Nationaal Fonds in Israël heeft met spoed een speciale brandweerwagen nodig om de bossen te beschermen. Sinds april 2018 zijn er in de Westelijke Negev al meer dan 1200 branden uitgebroken. Tijdens de zomers van 2018 en 2019 werd het enorme gebied voortdurend blootgesteld aan brandstichting in bossen, natuurgebieden en landbouwgebieden. Dit heeft grote ecologische en economische schade veroorzaakt. Bovendien vormen de branden een gevaar voor de vele gemeenschappen nabij de grens.