Rev. dr. Lee B. Spitzer

Eén van de sprekers tijdens de conferentie van Yachad BeYeshua in december 2021 was dr. Lee Spitzer. Zijn lezing ging over de mogelijke bijdrage van “Joodse christenen” aan de kerken, maar is natuurlijk ook van toepassing op een ieder die de Joodse wortels van het christelijk geloof heeft leren kennen. Ook wanneer u een minder invloedrijke positie hebt als dr. Spitzer, het is altijd mogelijk om de Schrift te gaan lezen met anderen, of uw stem te verheffen wanneer u getuige bent van antisemitisme (J.A.).

De belangrijkste mijlpaal in mijn reis met Jezus vond plaats toen ik 14 jaar oud was. Tot die tijd had ik nog nooit een kerk bezocht of over religieuze zaken gesproken met een christelijke gelovige. Op 24 december 1971 hoorde ik een stem die me opdroeg om Openbaring 19:11-21 te lezen, het verhaal van de mysterieuze ruiter op het witte paard, en Mattheüs 1, een verslag van de geboorte van Jezus vanuit Joods perspectief. Het eerste kwam overeen met een terugkerende droom uit mijn kindertijd; het laatste hielp me om in de ruiter van mijn droom Jezus te herkennen. Die nacht gaf ik mijn leven onvoorwaardelijk aan Jezus als mijn Messias en Koning.
Als deze goddelijke ontmoeting je doet denken aan Paulus’ ervaring op zijn reis naar Damascus, is dat helemaal terecht. Ik ontdekte deze geschiedenis van Paulus ongeveer een maand nadat dit mij was overkomen, en sindsdien hebben Paulus’ reis, zijn theologische vraagstukken, pastorale hart en zijn roeping voor de heidenen, gediend als rolmodel en bron van oneindige wijsheid voor mijn eigen leven en bediening als baptistenpredikant en kerkleider.
Net als Paulus identificeer ik me als een Jood die Jezus, mijn Messias, dient. En net als Paulus heb ik de goddelijke roeping aanvaard om te leven onder en pastoraal te dienen binnen een overweldigende niet-Joodse sociale en geestelijke context. Bovendien accepteer ik de term 'christen' als een nauwkeurige beschrijving van mijn geloofskeuze. Vaak heb ik aan anderen uitgelegd dat toen ik een volgeling van Jezus werd, ik geen niet-Jood werd – ik werd een Joodse christen.
Ik wil nu ingaan op de vraag wat onze taak als Joodse christenen in relatie tot de kerk is. Mijn idee is dat Joodse discipelen van Jezus worden geroepen om de kerk te dienen op drie manieren die direct verbonden zijn met onze Joodse identiteit: door getuigenis, onderwijs en profetie.

Getuigenis

In alle functies waarin ik gediend heb, is mij het vaakst gevraagd te vertellen over mijn geestelijke levensreis. Niet-Joodse christenen over de hele wereld wilden weten hoe en waarom een Joodse jongen uit New York zijn leven ging wijden aan Jezus en de christelijke kerk. In de loop van de tijd ben ik gaan beseffen hoe mijn persoonlijke religieuze odyssee gespreksdeuren opent om thema’s als Gods verbondstrouw en de realiteit van Gods aanwezigheid in de menselijke geschiedenis te onderzoeken.

Onderwijs

Tijdens mijn hele kerkelijke loopbaan heb ik gestreefd naar het bevorderen van bewustwording van en sympathie voor de Joodse wortels van het christendom en de schatplichtigheid van de kerk aan het jodendom en het Joodse volk.
Eén van de belangrijkste onderwijsthema's was het Oude Testament. De nauwe band van het christendom met de oudere openbaring maakt het noodzakelijk om het Oude Testament nauwkeurig te bestuderen, wat onmisbaar is voor een beter begrip van het Nieuwe Testament. We moedigen christenen aan om zich te bezinnen op hun relatie met het Oude Testament. In sommige christelijke kringen is het gebruikelijk om het Oude Testament te lezen in het licht van de leerstellingen van het Nieuwe Testament. Deze benadering heeft waarde, maar is slechts één pijl in onze exegetische pijlkoker. Tenach kan ook worden gelezen in het licht van de geestelijke reis van het oude Israël. In die zin is het hele verhaal van Israëls wandel met God als Gods verbondsvolk altijd relevant voor Joodse discipelen van Jezus, evenals voor hun niet-Joodse broeders en zusters in de kerk. Bovendien kunnen Jezus’ Messiaanse reis en de Nieuwtestamentische brieven worden gelezen in het licht van Tenach. Joodse christenen kunnen pleiten voor een evenwichtige dialoog tussen de twee verbondsdocumenten.
Een ander belangrijk onderwijsthema was mijn pleidooi voor het bestuderen van de héle Bijbel. Toen ik plaatselijk kerkpredikant werd, realiseerde ik me al snel dat de meeste kerkgangers geen goed begrip hadden van het geheel van de Bijbel en velen de Bijbel in feite nog nooit helemaal hadden doorgelezen. Hoe kunnen we geestelijk groeien als we niet bekend zijn met de Bijbelse tekst? Ik begon toen cursussen te geven op basis van een “door-de-Bijbel-heen”-benadering (meestal één boek per week, met extra weken voor de grotere boeken) die in ongeveer een jaar konden worden voltooid. Deze cursussen werden mijn best bezochte bijeenkomsten, buiten de ochtenddiensten. Ik zorgde er ook voor dat mijn preken gebaseerd waren op een grote verscheidenheid aan teksten, uit zoveel mogelijk Bijbelboeken.

Profetie

Men zou kunnen zeggen dat Israël de profetie heeft uitgevonden, sprekend namens de Almachtige om recht en gerechtigheid in de samenleving te bevorderen. Zich uitstrekkend naar het hoogtepunt van de menselijke geschiedenis droomt de profetische geest van het verwezenlijken van vrede en de genezing van de hele schepping.

Hoewel elke individuele Joodse christen niet de capaciteit, middelen of tijd heeft om te strijden voor elke zaak van sociale gerechtigheid, lijkt het mij dat er één speciale zorg is die we prioriteit moeten geven: de strijd tegen antisemitisme. Joodse christenen hebben, als vertegenwoordigers van het Joodse volk binnen de christelijke kerk, geen andere keuze dan zich profetisch verzetten tegen alle uitingen van antisemitisme. Niet-Joodse christenen zijn vaak gevallen voor de verleiding om op een antisemitische manier te spreken en te handelen, en moeten daarop aangesproken worden. Joodse christenen moeten de niet-Joodse christenen er aan herinneren dat antisemitisme een kwaad is, een zonde. Deze profetische houding zal ook dienen als een getuigenis voor de Joodse gemeenschap, die we ook willen zegenen door een bondgenoot en vriend voor hen te zijn.

Julius Köbners bijdrage aan zijn kerk

De Duitse Julius Köbner (1806-1884), zoon van een rabbijn, was een van de grondleggers van de baptistengemeenten op het Europese vasteland. Hij schreef tientallen liederen, die in Europese kerken werden gezongen, hielp bij het opzetten van zendingsposten en kerken in verschillende landen, en was de belangrijkste auteur van de eerste Duitse baptisten-geloofsbelijdenis (1847). In tegenstelling tot bijna elke andere christelijke belijdenis omarmt zijn versie de schatplichtigheid van het christendom aan de Joodse geschiedenis, theologie en praktijk op vele manieren. Slechts één voorbeeld: in artikel 1 worden alle 39 boeken van Tenach afzonderlijk vermeld als goddelijk geïnspireerd en het bestuderen waard.

Over Lee Spitzer

Lee Spitzer (1959) werd in 1981 predikant in de American Baptist Church. Sindsdien diende hij baptistengemeenten in de hele Verenigde Staten en werd uiteindelijk secretaris-generaal van de American Baptist Churches USA. Inmiddels gepensioneerd is hij historicus van de Baptist World Alliance en hoogleraar kerkgeschiedenis. In 2016 promoveerde hij aan de Vrije Universiteit in Amsterdam op het proefschrift ‘The Responses of Baptists in the United States to Nazi Anti-Semitism and the Persecution of the Jewish People, 1933-1948'. Hij is gespecialiseerd in de geschiedenis van de baptisten, christelijk-Joodse relaties en de Holocaust, hedendaagse uitingen van antisemitisme, christelijke spiritualiteit en kerkvernieuwing. Dr. Spitzer is getrouwd en heeft twee kinderen.

Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van februari 2022