Joop Akker
Alle feesten in het jodendom worden ook thuis gevierd en voor zover dat kan met familie. Destijds zijn we als vereniging samen de seder[1] gaan vieren omdat men dan weer een familie had.
Dr. Victor Buksbazen
Lezen Matth. 26:17-19 Jodendom en christendom zijn even onlosmakelijk verbonden als zaad en bloem, of boom en vrucht. Nergens is deze relatie duidelijker dan bij de Pesachmaaltijd van de Joden en het avondmaal dat onze Heer instelde toen Hij en Zijn twaalf discipelen aan de Pesachtafel zaten.
Met Poerim eten Joden kiesjeliesj [1] of hamantaschen als herinnering aan de ontsnapping aan Hamans plan om het hele volk uit te roeien. Een verklaring voor de driehoekige vorm van de koeken is dat Haman een driehoekig hoofddeksel droeg.
“De Thora noemt Pesach ‘het feest van de matses’ (Ex. 23:15 en 34:8), en wíj spreken van Pesach. De Heilige, Hij zij gezegend, noemt Pesach het feest van de matses, als hulde aan Israël, dat zich zozeer haastte Gods geboden te doen, dat het deeg geen tijd had om te rijzen (vgl. Ex. 12:39). Israël noemt het feest Pesach, als hulde aan de Heilige, Hij zij gezegend, omdat Hij de huizen van de kinderen Israëls oversprong (in het Hebreeuws: pasach), toen Hij Egypte trof en onze huizen spaarde (Ex. 12:13)”, zei rabbi Levi Jitschak van Berditsjev.
Thea Ornstein
Op 17 maart viert het Joodse volk het Poerimfeest, een van de vrolijkste feesten op de Joodse kalender. Het is het gedenken van Gods ingrijpen, door Esther, in het gemene plan om het Joodse volk uit te moorden. Het ontbreken van Gods naam in dit Bijbelboek is in wezen onderdeel van de centrale boodschap van het boek Esther: Zelfs wanneer we denken dat Hij er niet is, is Hij aanwezig. Altijd is Hij achter de schermen bezig met het regelen en het uitvoeren van de bijzondere gebeurtenissen, opdat Zijn soevereine wil wordt volbracht.
Pagina 1 van 3