David Baron is een van de meest bekende Hebreeuwse christenen uit de negentiende eeuw.  Hij werd geboren in Suwalki, een Pools stadje dicht bij wat nu de grens met Litouwen is. De meerderheid van haar bevolking bestond indertijd uit Joden. Hij ontving zoals de meeste kinderen uit deze stad een orthodox-joodse opvoeding. Zijn leven werd gestempeld door een bijna-doodervaring. Op de boerderij van zijn ouders kreeg hij een ongeluk, waarbij hij ternauwernood aan de dood ontsnapte.  Dat zette hem aan het denken over zijn relatie met God en of hij wel zeker was dat hij deel zou hebben aan het toekomstige leven. Hij emigreerde naar Hull in Engeland. Daar ontving hij een Nieuw Testament en kwam door het lezen ervan en door gesprekken met christenen tot geloof in de Messias.

 

Samen met de Hongaarse Charles A. Schönberger, een zwager van Adolph Saphir,  stichtte hij de “Hebrew Christian Testimony for Israel”. In deze  organisatie werkte hij samen met andere Hebreeuwse christenen onder de Joden in Engeland en Hongarije.  

Het was een unieke organisatie omdat de werkers heel bewust niet aan een bepaalde christelijke denominatie waren verbonden. David Baron en zijn medewerkers wilden hiermee laten zien, dat zij het evangelie niet wilden brengen vanuit een bepaalde kerk of denominatie, maar dat zij Joden waren die vanuit de Schriften hun Messias hadden leren kennen. Het ging hen er niet om Joden tot een geloof te bekeren, maar hen in een levende relatie te brengen met God en met Christus. Daarbij wilden zij aan zowel Joden als gelovigen uit de volkeren getuigenis afleggen dat Christus en Israël onafscheidelijk zijn. Of in de woorden van David Baron zelf: “Wat we voortdurend benadrukken in ons getuigenis aan de Joden, is dat we geloven in Christus als de Zoon der mensen en als de Zoon van God, niet ondanks, maar omdat we Joden zijn. We geloven dat Jezus de Goddelijke Koning van ons volk is, de kern en het wezen  van onze Schriften, de vervulling van de Wet en de Profeten, de belichaming van al de beloften van ons verbond. Ons getuigenis is dat van Joden aan Joden.”

Daarom vond hij het belangrijk om als Messiaanse Jood niet alleen verbonden te zijn met het Zionisme, ook al waren de meeste Zionisten veelal ongelovig en seculier, maar ook verbonden te zijn aan de “nationale” gebruiken en wetten van de orthodoxe Joden, ook al waren veel van deze gebruiken niet gebaseerd op het Oude Testament, maar op de mondelinge overlevering. David Baron wilde hierin ‘de Joden een Jood’ zijn.

David Baron stond sympathiek ten opzichte van het politieke Zionisme. Hij bezocht de jaarlijkse conferenties van het Zionistische congres in Bazel als verslaggever en kende Theodor Herzl, de grondlegger van het politiek Zionisme persoonlijk. Karakteristiek voor hun verhouding was, dat toen op een keer een van de afgevaardigden een tirade begon tegen de Joods christelijke zendelingen, Theodor Herzl demonstratief het podium verliet en naast David Baron en zijn medewerkers ging zitten…..

We leven nu bijna een eeuw later, maar het is nog steeds inspirerend om de uitleg van  David Baron te lezen. David Baron heeft veel boeken en artikelen geschreven, die via internet zijn te downloaden.