De geometrische tekening van twee gelijkzijdige driehoeken, de een het spiegelbeeld van de ander, is sinds duizenden jaren bekend bij veel volken en in veel landen. De specifiek Joodse oorsprong is onbekend. De naam Magen David - schild van David - komt voor het eerst in de Hebreeuwse literatuur voor in de twaalfde eeuw, toen het gebruikt werd door de Karaiet Jehoeda ben Elia Hadassi.

Pas in het midden van de zeventiende eeuw werd het het algemene Joodse embleem. De Joodse gemeenten Praag in 1642 en Wenen in 1655 gebruikten het voor het eerst officieel. Door hun grote invloed op andere Joodse gemeenten werd de Magen David al spoedig door vele gemeenten en organisaties in het Oostenrijkse keizerrijk aanvaard.

De Magen David kreeg in het begin van de negentiende eeuw meer bekendheid. Het is dan één van de emblemen van de beroemde en rijke Joodse families De Rothschild en Montefiore.

Ook de eerste Chovevee Zion gebruikten het dikwijls met het woord Zion erin geschreven. Herzl ontwierp een andere vlag voor de zionistische beweging - een witte vlag met zeven gouden sterren - maar stemde toe in het gebruik van de Magen David met één ster in ieder van de zes hoeken, een zevende ster erboven en de woorden: Arjeh Jehoedah - leeuw van Juda - in het centrum. Dit was de eerste vlag van de zionistische beweging.

De blauw-witte vlag die wij nu kennen werd ontworpen door de Bne Zion-organisatie van Amerika en was in 1891 te Boston te zien. Hij werd niet gebruikt op het eerste zionistische congres van 1897. Dr. Wolfson stelde voor de horizontale lijnen van het talliet te gebruiken, boven en onder de Magen David, en dit voortaan de officiële vlag te doen zijn. In 1933 aanvaardde het achttiende zionistische congres het embleem als de vlag van de zionistische beweging en het Joodse volk. Op 10 chesjvan 5709, 12 november 1948, werd het tot de officiële vlag van de staat Israël verklaard en in 1949 werd een speciale wet: de Wet van de Vlag en het Embleem uitgevaardigd.

Bron: Hadderech, april 1988