Het Israel College of the Bible and Seminary in Natanja werd opgericht door de organisatie One for Israel met als doel de snelgroeiende gemeenschap van volgelingen van Jezus in Israël op te leiden. Joodse en Arabische gelovigen komen uit heel Israël om de Bijbel te bestuderen en zich te verdiepen in theologie, counseling en pastoraat. Ze leren de Messiaanse interpretatie van de Hebreeuwse Bijbel te verdedigen, het Nieuwe Testament in zijn Joodse context te begrijpen en sterk te staan ​​in de fundamentele punten van het geloof. Beurzen worden door ons verstrekt aan de overgrote meerderheid van onze Israëlische studenten, en elke beurs is meestal tussen 75% - 100% van de totale prijs.

Toi Staff

Het getto van Warschau, november 1941. Ongeveer 450.000 mensen, meest Joden, zijn  ‘opgesloten’ in een gebied van iets minder dan drie vierkante kilometer; tien keer zo dicht bevolkt als moderne steden met hoogbouw.  Als een lopend vuur verspreidt zich tyfus door de vuile drukke straten van het getto. - De nazi’s hadden gezegd dat een getto noodzakelijk was omdat Joden ziekten zouden verspreiden. -

Bjorn Lous

Op 19 september jl. vond een bijzondere gebeurtenis plaats die uniek is in de kerkgeschiedenis: een (twee uur durende) dialoog tussen de vermaarde Anglicaanse theoloog Nicholas Thomas Wright en de Messiaans-Joodse theoloog Mark Kinzer. Ze spraken over twee vragen: Behoren niet-Messiaanse Joden nog tot Gods verbondsvolk? En, zo ja, hebben zij als volk een unieke roeping die verschilt van die van andere naties?

Op 19 september organiseerde Samford University een openbaar debat tussen Bijbelwetenschapper Mark Kinzer en Nieuwtestamenticus Tom Wright. Centraal stond de vraag of het Joodse volk nog steeds Gods verbondsvolk is. En, zo ja, waarin zíjn roeping zich onderscheidt van die van alle andere volkeren en groepen. Marks commentaar: “De opname maakt duidelijk waarom ik denk dat N.T. Wright een belangrijke geleerde, met een diep inzicht, is en op welk punt zijn opvattingen volgens mij enige herziening behoeven.”

Dr. A. Capadose

In het boekje De bekering van Dr. A. Capadose beschrijft Abraham Capadose (1795-1874) hoe hijzelf, een broer, en zijn vriend Isaäc da Costa de Messias hadden gevonden en de vreugde die dat met zich mee had gebracht. Aan het eind roept hij zijn christelijke lezers op om tot God te bidden voor zijn volksgenoten die nog niet zover zijn. Zij zijn namelijk de dragers van prachtige beloften, die we hieronder in eigentijdsere bewoordingen graag weergeven.

Ds. Dick M. Stichter

Door het bestuur van Hadderech is mij gevraagd iets te schrijven over wat ik belangrijk vind om op de Israëlzondag (7 oktober) aan de orde te stellen.
Uiteraard zal ik spreken over de centrale rol die het volk Israël speelt in het heilsplan van God. Voor mij gaat een Israëlzondag in de kerkdienst veel verder dan Israël te gedenken in de voorbede (hoe belangrijk ook) en daarnaast enkele liederen en gezangen te zingen die op  Israël betrekking hebben. Wat voor mij belangrijk is, is dat er vanuit de Bijbel naar voren gebracht wordt, dat er een onopgeefbare verbondenheid is tussen God en Israël. 

Dat is vandaag meer dan nodig in de christelijke kerken en gemeenten.

redactie

Een van de redenen om in 1928 de Nederlandse Vereniging van Joden Christenen op te richten was om zo gezamenlijk aan onze Joodse broeders en zusters te getuigen “van de verlossende kracht die er voor iedere Jood en voor het Joodse volk uitgaat van het geloof dat Jesjoea de Messias is en de koning der Joden.” Het is daar in de praktijk nooit van gekomen omdat het contact met onze mede-Joden niet tot stand kwam. Het onderwerp leeft echter nog steeds en daarom vroegen we onze voorzitter en Christian Stier wat zij vinden van zending onder Joden. Maar eerst staan we stil bij de opvatting van onze vroegere voorzitter Marjorie Eberlé-Gotlib over zending onder Joden.

Moishe Rosen

Een van de topattracties van New York`s National History Museum is een Egyptische stenen sfinx. Die sfinx weegt meer dan een ton en staat op een hoog voetstuk. Het werd 35 eeuwen geleden vervaardigd. Onze voorouders waren slaven in Egypte, zij hadden een hard bestaan onder wrede opzichters; het is mogelijk dat zij nog gezwoegd hebben bij het maken van dit beeld.