Omdat christenen een kleine minderheid vormen in Israël geven de media niet veel aandacht aan Jezus of het evangelie. Maar vorig jaar september veranderde dit. Een Arabische pastor uit een dorp vlakbij Nazareth werd door vele uitzendkanalen gevraagd om van zijn geloof te getuigen.  

“Zijn videoboodschappen verspreidden zich als een virus en mensen van verschillende godsdienstige achtergronden delen ze onderling online,” vertelt Bader Mansour, voorzitter van de Baptisten Unie in Israël.
Het verhaal hoe dit gebeurde, is opmerkelijk.

Thea Ornstein

Op weg naar Pesach en Pasen lezen we in het evangelie drie keer dat de Messias weende: Tranen over een gestorven vriend, tranen over Jeruzalem en tranen in de hof van Gethsemane (Hebr. 5:7). Slechts een keer lezen we dat de Messias heeft gezongen – na de viering van wat door velen ‘het laatste Avondmaal’ genoemd wordt.

Hannah Maltha

Hij, die droeg mijn zonden, die mij redde van de dood,

die mijn pijn droeg in Zijn wonden zonder klacht,

Hij was een Jood.

Colin Mitchell

Onze gemeente op de Karmel begon zo’n 27 jaar geleden en een van de Bijbelse fundamenten was Efeze 2. Toen David en Karen Davis vlak voor de Eerste Golfoorlog uit New York in Israël aankwamen, werd hun door de paar Joodse en Arabische gelovigen die destijds in Israël woonden, verteld dat “je met Joden kunt werken, óf met Arabieren, maar je kunt niet beide doen.”
Maar Efeze 2 openbaart Gods hart en doel “…, opdat Hij die twee in Zichzelf tot één nieuwe mens zou scheppen en zo vrede zou maken.” (Efeze 2:15b) Op grond van deze Bijbelse waarheid is Kehilat HaKarmel ontstaan. Dit vers is nog steeds de basis voor wie we vandaag zijn, waarvoor we leven en bestaan.

De Britse vereniging van Messiasbelijdende Joden meldde onlangs dat er een nieuwe internationale vereniging van Joodse volgelingen van de Messias opgericht wordt. Daartoe besloten vorig jaar augustus in Dallas, Texas, 40 voorgangers en theologen van Joodse afkomst. De nieuwe organisatie moet wereldwijd Messiasbelijdende Joden van velerlei pluimage gaan verenigen. In een slotverklaring van een vierdaagse conferentie wordt o.a. gesteld:

Dr. Pieter A. Siebesma

De belangrijkste bron voor onze kennis van de Joodse gelovigen in de verstrooiing 2000 jaar geleden is het Nieuwe Testament zelf. In de Handelingen van de apostelen lezen we uitvoerig over de zendingsreizen van Paulus, die in tegenstelling tot de apostel Petrus (Gal. 2:7,8) weliswaar geroepen was om onder de heidenen te werken, maar bij wie we toch veel Joodse christenen tegenkomen.

Prof. Dr. Evert W. van de Poll

In zijn dissertatie van 2008, aan het eind van het hoofdstuk over de voorlopers van de huidige Messiaanse beweging, stelt Evert van de Poll vast dat de oudere generatie Joodse christenen veel belang stelden in de Joodse kalender, vooral met het oog op hun typologische en profetische betekenis maar dat zeer weinigen de feesten vierden. De enige uitzondering was Pesach (het Joodse Paasfeest).

Na de Tweede Wereldoorlog begonnen verschillende groepen de seideravond te vieren. Hiertoe werden diverse joods-christelijke liturgieën ontwikkeld, gebaseerd op de traditionele Haggada.

Dr. P.A. Siebesma

Wanneer je de theologische opvattingen van Messiasbelijdende Joden bestudeert valt op hoe divers deze zijn. Dé Messiaans-Joodse theologie bestaat niet. Nu is dat voor een beweging die in haar huidige vorm nog maar nauwelijks veertig jaar bestaat ook niet zo verwonderlijk. Bovendien maakt het verschil of men in de Joodse staat Israël woont, in de Verenigde Staten met grote Joodse gemeen­schappen of in Europa, waar Joden een minieme minderheid vormen.

Illustratief zijn de verschillende benaderingen van de Thora. Veel Messiasbelijdende Joden, zowel in Israël als daarbuiten, hangen de klassiek evangelische visie op de wet aan. De Thora is vervuld in Christus en we hoeven (en kunnen) ons niet meer aan de wet te houden. Bovendien heeft de Messias de scheidsmuur tussen Joden en niet-Joden afgebroken (Ef. 2:14).

Marjorie W. Eberlé-Gotlib

Bij het lezen van het evangelie in Mattheüs 5 vanaf vs. 17 maakt Jesjoea ons duidelijk dat hij niet is gekomen om de wet of de profeten te ontbinden maar om te vervullen! In dat vijfde hoofdstuk wordt ons een voortgaande reeks van wetsvoorschriften opgesomd die beginnen met de woorden: “Gij hebt gehoord dat er gezegd is”, gevolgd door een wetsvoorschrift. In de volgende zin verzwaart Jesjoea dat wetsvoorschrift. Bijvoorbeeld vers 27: “Gij hebt gehoord dat er gezegd is: gij zult niet echtbreken, maar Ik zeg u: een ieder die een vrouw aanziet om haar te begeren, heeft in zijn hart reeds echtbreuk met haar gepleegd”. Het laatste vers luidt: “Gij dan zult volmaakt zijn, gelijk uw hemelse Vader volmaakt is”.

Poerim is een Bijbels vreugdefeest ter herinnering aan de redding van het Joodse volk van de vernietiging van alle Joden in het Perzische rijk, die Haman gepland had. Het feest valt altijd op de 14e Adar. Dit jaar is dat 20 maart. 

In het rijk van koning Ahasverus - in onze geschiedenisboeken bekend als Xerxes 1 – leefden de Joden “verstrooid en afgezonderd” (Esther 3:8). Vanwege een conflict tussen de koning en zijn gemalin Vasti gaf de koning bevel een tweede echtgenote voor hem te zoeken. De koning werd toen verliefd op de mooie Joodse Hadassa Bat Abigaïl uit het huis van koning Saul; haar Perzische naam was Esther. Haar oom Mordechai was niet erg gelukkig met de hele zaak en daarom vroeg hij zijn nichtje niet haar afkomst en haar volk bekend te maken.