Pieter A. Siebesma

Als Sjawoeot en Pinksteren op één dag vallen

De uitstorting van de Heilige Geest vond plaats op de eerste dag van Sjawoeot of het Wekenfeest, 50 dagen (zeven weken en één dag) na Pesach. De relatie tussen Pesach (de bevrijding van Israël uit het slavenhuis van Egypte) en Pasen (de bevrijding van de gelovige door de dood en opstanding van de Messias) is voor veel christenen wel helder. Maar bij het Pinksterfeest is dat veel minder duidelijk. Wat hebben de windvlaag en de tongen van vuur, het spreken in vreemde talen, verschijnselen die plaats vonden bij de uitstorting van de Heilige Geest op de discipelen, te maken met Sjawoeot? Dit Pinksterfeest is echter veel Joodser dan we wel denken.

Reuven Kashani

Het is niet alleen in Israël maar ook in andere oosterse landen de gewoonte om op de graven van heilige en vereerde personen uit het verleden te bidden. Zo stond Sjawoeot, het feest van de Wetgeving op de Sinaï, in veel landen bekend als ‘het feest van het bezoeken van graven’. Onder de meest bekende en vaakst bezochte graven zijn die van Rabbi Meir Ba’al Hanes in Tiberias, die van Rabbi Sjimon Bar Jochai in Meron, die van Rabbi Sjimon Ha-tzaddik en van de profeet Samuël in de heuvels rond Jeruzalem.

Jesjoea-Jezus zei:

Als u mij liefhebt, neem dan mijn geboden in acht.
En ik zal de Vader bidden,
en Hij zal u een andere Trooster geven.

Albert en Esther Knoester

Albert en Igor raakten verleden week in gesprek voor ons huis met Y. (de rabbi die eerder bij ons thuis is geweest). “Ben jij ook een christen?” vroeg hij. Igor: “Ik ben geen christen in de zin zoals u erover denkt. Mijn moeder was een Jood, mijn oma was een Jood en mijn overgrootmoeder was een Jood”. De Rabbijn: “Ja, dan ben je Jood”. “Maar….”, vervolgde Igor, “dat is niet het hele verhaal. Als Jood geloof ik ook dat Jezus de beloofde Messias is”. De Rabbijn: “Maar wat jullie doen is afgodendienst”. En bij het woordje afgodendienst maakt hij met zijn twee armen de vorm van een kruis. Het gesprek ging verder over wat er in de Bijbel wordt verstaan over afgodendienst. De laatste woorden van de Rabbijn in dit gesprek waren: “Zie je dit grijze slot? Welke kleur heeft dit? Grijs. Kan dit slot veranderen in goud?

Het gras verdort, de bloem valt af, maar het Woord van onze God bestaat voor eeuwig. (Jes. 40:8)

Onlangs hield Israëls ambassadeur bij de VN, Danny Danon, een toespraak in de Veiligheidsraad van de VN in het kader van een periodieke discussie over het Midden-Oosten. In deze toespraak ging Danon uitvoerig in op de rechten van het Joodse volk op het Land van Israël. In zijn betoog presenteerde hij de ‘vier pijlers’ die Jodendom verbinden met het land. Hij zette een kipa op en las zelfs een gedeelte voor uit de Hebreeuwse Bijbel.

Drs. Jan van Barneveld

Alarmerende berichten over de schepping, smeltend noordpoolijs, afstervend koraal. In het land Israël voltrekt zich een tegengesteld proces. Miljoenen bomen zijn aangeplant en woestijn is landbouwgrond geworden. Tekenen van hoop, volgens Jan van Barneveld, en van Gods voornemen om de aarde weer onder zijn heerschappij te brengen (red.).

Arie van den Heuvel

Het jaarlijkse Paaskamp viel dit jaar, in afwijking van voorgaande jaren, op vrijdag 19 en zaterdag 20 april in het vertrouwde conferentiecentrum Kaap Doorn. Bijzonder dit jaar was dat het die vrijdag ook Goede Vrijdag was en bovendien het begin van Pesach.

In de middag was onze gastspreker ds. Kees Kant, directeur van Christians for Israël International. De kern van zijn verhaal

dr. P.A. Siebesma

Onlangs las ik het boek van Bryan Mark Rigg, hoogleraar militaire geschiedenis, ‘The Rabbi Saved by Hitler’s Soldiers’. Hierin wordt verteld hoe Duitse Abwehrsoldaten de Lubavitcher Rebbe, Joseph Isaac Schneersohn uit bezet Europa redden. Deze was de voorganger en schoonvader van de zevende en laatste Lubavitcher rebbe, Menachem Mendel Schneerson (1902-1994). 

Christie Livingstone (secretaris)

De levens van bewoners en werkers in het tehuis zijn nauw met elkaar verweven. Veel inwoners wonen hier al jaren en noemen het hun Thuis, vooral degenen die geen familie hebben. Een aantal medewerkers werken hier al langere tijd en hebben de bewoners goed leren kennen. Nieuwe personeelsleden en vrijwilligers voelen zich snel een deel van de Ebenezer-familie.

Dr. Faith Goldberg (arts)

Iets dat ik leuk vind aan mijn werk als arts in Ebenezer Home, is de vrijheid om met de bewoners te bidden.

Op donderdagochtend brengen onze hoofdverpleegkundige, Kristin en ikzelf, altijd een 'thuisbezoekje' aan iedere bewoner. We kloppen op hun deur en praten een paar minuten over hun medische zorgen, familie, of over hoe je de beste Arabische koffie of appeltaart kunt maken. Een paar van onze bewoners zijn niet meer in staat om een ​​gesprek te voeren. Hun hersenfuncties voor geheugen en taal zijn aangetast als gevolg van dementie of de ziekte van Alzheimer.