De oprichting, de geschiedenis, doelstellingen en de achtergrond van de De Nederlandse Vereniging van Jesjoea Hammasjiach Belijdende Joden
Wilt u informatie opvragen, een bestelling plaatsen of om een andere reden in contact komen met Hadderech vul dan het contactformulier in.
Hadderech komt naar u toe. Nodig eens een speker uit. Er zijn meerdere onderwerpen mogelijk. Maak uw wensen kenbaar.
HADDERECH heeft als grondslag het Woord van God, zoals dit is geopenbaard in de Bijbel, en stelt zich ten doel de Jesjoea als Masjiach belijdende joden in Nederland samen te brengen:
HADDERECH werd opgericht in 1928
Grootvader kijkt toe hoe zijn kleinzoon zijn huiswerk maakt en verklaart: “Mijn hele leven heb ik me erover verbaasd hoe mooi linkshandige mensen schrijven.” “Maar grootvader, ik ben toch helemaal niet linkshandig!” “Nee, dat is ‘t ‘m nou juist!”
Uit: Joodse humor, Salcia Landmann.
Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van januari 2021
Jaap Zijlstra
Heer, mijn God, mag ik geloven dat uw Naam is
‘Ik zal bij je zijn’, een naam als een afspraak,
een belofte, een teken van leven?
Mag ik geloven dat U ons leven binnenkomt
zo klein en kwetsbaar, zo aards en afhankelijk
als een pasgeboren kind?
Thea Ornstein
In deze donkere maand mogen we twee feesten vieren. Allereerst Chanoeka, het inwijdingsfeest van de tempel. Als de avond valt van 11 december zal over de hele wereld het Chanoekafeest beginnen. Dan zal het eerste van de acht lichtjes gebrand worden, samen met de sjammasj (dienaar), waarbij elke dag een kaarsje of oliepitje meer wordt aangestoken; dan is de 25e Kislev 5781 op de joodse kalender aangebroken. Gevierd wordt de her-inwijding, de vernieuwing van de tempel.
Isaac Bashevis Singer
Het had de hele dag gesneeuwd in Brooklyn, New York. Tegen de avond klaarde de hemel op en verschenen enkele sterren. Het ging vriezen. Het was de achtste dag van Chanoeka en onze zilveren Chanoeka-kandelaar stond op de vensterbank, terwijl alle kaarsen brandden.
Esther, mijn vrouw, was aardappelkoeken aan het bakken. Ik zat met mijn zoon David aan tafel dreidel te spelen.
Alec Goldberg
Als Russische Jood had ik vóór de tijden van glasnost (openheid) zelfs niet eens gehoord van Chanoeka. Hoewel mijn beide ouders Joods waren, kenden ze de betekenis van Pesach niet, laat staan dat ze iets wisten van de minder belangrijke Joodse feesten. Het was in de voormalige Sovjetrepubliek geen optie om in God te geloven en daarvoor openlijk uit te komen. In elk geval niet als je hoopte op een goede baan en sociale status.
Joop Akker
Op woensdagmiddag 18 november was de tweede online-bijeenkomst van het in oktober gelanceerde Yachad BeYeshua, de ontmoetingsplek voor Messiasbelijdende Joden en niet-Joden wereldwijd, ongeacht hun kerkelijke voorkeur.
Jason Moraf (VS) opende met een inspirerend gebed van Paul Levertoff (1878-1954) waarna Richard Harvey (UK) ons vertelde over de veelkleurige geschiedenis van het Messiaanse jodendom, en wat we daaruit kunnen leren.
Joop Akker
Op 5 oktober jl. werd het Interkerkelijk Contact Israël (ICI) opgeheven, in 1946 op hervormd initiatief opgericht, om hulp te bieden aan de Joodse christenen die uit de concentratiekampen terug waren gekomen én om gezamenlijk studie te doen naar de verhouding van de Kerk tot het Joodse volk.
Vele jaren nam Hadderech deel aan de vergaderingen, die altijd in een prettige sfeer verliepen. Toch merkten we tot onze teleurstelling dat een gesprek over de plaats van het Joodse volk in de Bijbel en over de staat Israël, onderwerpen die ons Messiasbelijdende Joden zo na aan het hart liggen, vaak niet goed mogelijk was. De oorzaak hiervan is te lezen in 'Christelijke stemmen over het jodendom' (2009), dat kerkhistoricus Gert van Klinken in opdracht van het ICI schreef.
Salcia Landmann
De rabbijn is weduwnaar, en wil nu opnieuw trouwen. Zijn zoon heeft bezwaren en houdt zijn vader voor: “Uw collega in Lublin is ook weduwnaar. Maar hij heeft verklaard dat hij van nu af aan alleen nog met de Thora (Pentateuch, maar hier is de hele godsdienstige literatuur bedoeld) getrouwd wil zijn.” Waarop de rabbi, tevreden: “Nou, zie je wel- wat wil je dan van mij? Híj is toch met de Thora getrouwd! En er staat uitdrukkelijk geschreven: “Gij zult niet begeren uws naasten vrouw.”
Uit: Joodse humor, Salcia Landmann.
Dit artikel is afkomstig uit het maandblad Hadderech van december 2020
Houda Nonoo
Toen werd een droom werkelijkheid. Als Jood verlangde ik ernaar om te komen. Als een toegewijd burger van Bahrein wachtte ik op omstandigheden die zo’n bezoek zou toestaan. Eindelijk brak die tijd aan.
Vorige week had ik de eer en het voorrecht om mee te gaan met een delegatie naar Israël. Het gezelschap werd geleid door de minister van Buitenlandse Zaken, dr. Abdullatif bin Rashid Al-Zayani, Het was de eerste keer dat officiële personen uit Bahrein in Israël landden. We vlogen met onze nationale vliegtuigmaatschappij Golf Air Vluchtnummer 972. Terwijl het voor ons allen een historische en gedenkwaardig moment was, vond ik het als Bahreinse Jood, bijzonder opwindend.
Barry Segal
In een Jeruzalems laboratorium zijn antistoffen van een lama onderzocht, en het zou wel eens kunnen dat miljoenen mensen door deze antistoffen geholpen kunnen worden om goed door de ‘coronaziekte’ heen te komen. Dit zeggen wetenschappers.
(Dr. A. Capadose, 1795-1874. Sefardisch-Joodse arts, vriend van Isaäc da Costa, behoorde tot het Réveil.
De bekering van Dr. A. Capadose, blz. 82)
Max Hart
Deze maand voelden we het 85-jarige Hadderech-lid Max Hart aan de tand over zijn Joods-christelijke identiteit. Hieronder zijn verhaal.
Op 8 mei1930 werd ik in Groningen geboren. Ons gezin bestond naast mezelf uit vader, moeder en twee zussen. Mijn vader heette Julius Hart en mijn moeder was een Jacobi. We woonden in de joodse buurt van Groningen en af en toe gingen we naar sjoel. Op sjabbes-avond kregen we als kinderen na het eten pinda’s en geschaafde kokosnoot met geschaafde chocola. Ik zat op een openbare school met veel andere joodse kinderen.
Als huidenhandelaar had mijn vader vrijstelling van tewerkstelling in Duitsland gekregen. Huiden waren namelijk belangrijk voor de legeruitrusting van de Duitsers.
Lees meer...
Fia Natkiel
“Ik ben voor de oorlog in Amsterdam geboren. Mijn vader heette Isidoor Natkiel en was hoofdklerk bij de gemeentelijke woningdienst en mijn moeder was Clara Prins. Mijn beide grootvaders waren diamantslijper. Ik was de middelste van drie zusters. Mijn vader zat in het bestuur van een gymnastiekvereniging waar ik ook lid van was. Mijn oudste zus vertelde dat hij de Olympische Spelen in Amsterdam van 1928 had bijgewoond, als afgevaardigde van het bestuur. In 1938 overleed hij.” Aan het woord is Hadderech-lid Fia Benjamins uit Roosendaal.
Kugel met peren
Bij ons thuis werd er niets aan het geloof gedaan, ik ben echt liberaal opgevoed. We aten wel joodse gerechten. Mijn vader nam na het biljarten wel eens gemberbolussen mee en mijn moeder maakte soms kugel met peren. Brrr, daar moet ik nu niet meer aan denken, veel te zoet. Met de joodse feestdagen aten we extra lekker maar verder deden we niets aan het Joodse geloof.
Lees meer...
